Misschien zijn er geen seizoenen meer,
zijn er geen episodes meer,
geen nieuwe onverwachte personages, cliffhangers, finales
of wendingen van het plot.
Misschien worden de rechten deze keer door ons opgekocht.
Ik zie, ik zie:
een verzameling te mijden beginnersfouten opduiken
ter herinnering aan de menselijkheid.
Dat we nog altijd niet écht kunnen vliegen, ook volgend seizoen niet.
In de tussentijden schuift de hemel haar firmament soms zo radicaal,
dat er gedacht wordt aan hormonaal mismanagement van onze hemel.
Soms is de rol van dingen
ergens anders te gaan staan,
carrément in een ander seizoen, bijvoorbeeld,
een seizoen of twee te bundelen,
kwestie van wat tijd te overbruggen,
minder te verspillen,
misschien zelfs iets te winnen.
Wat de seizoenen betreft, is alles veranderd.
Alles seizoensgebonden.
Alles eigenlijk,
alles feitelijk
en daarmee ook de liefde en al de rest.
Matigheid heeft alles overtroffen,
de mediaan geen marges,
de middenmoot geen uitlopers meer,
gemiddeld gehoorzaam zomaar
en daarmee ook de liefde en al de rest.
Aan overkanten staan dingen te gebeuren.
Oude versus nieuwe bouw
met kleinere, bescheiden utopieën
standvastig drijvend tussenin.
Veel van alles blijft onopgemerkt
zoals de camion waarop in stof geschreven staat:
‘ELKE DAG NAAR DE CARWASH’.
Leugens regeren in een land van slogans.
Hiërarchische chaos
democratisch verantwoord.
Vierentwintig openingsuren,
veerkrachtig verdeelde koopkracht,
traagte onverbiddelijk vermarkt.
Elke dag naar de carwash.
Als de stoelen in de takken hangen, is de winnaar bekend, zo luidt een hyperlokale Anderlechtse zegswijze. Stoelen en takken vind je niet ver van de kade waar de woonboten al sinds brusselheugenis liggen. Aan de overkant van het kanaal, op het gravelpad tussen de woonblokken door, komen iedere vooravond een vijftal mensenlevens samen. Petanque op z’n Paepsems, sixpack pils, DIY puntensysteem aan de dichtstbijzijnde lantaarnpaal en zitplaatsen voor iedereen.
Vroeger waren het nog monoblocs, die witte plastic tuinstoelen die zich in elkaar laten stapelen. Toen stonden de stoelen verborgen in een monster van een struik onder een laag overgroeiend boompje maar daar zijn de groendienst of Bruxelles-Propreté in tussengekomen.
Op de achtergrond is Le Gentleman zijn verloren glorie zelf. De taverne op het gelijkvloers van één van de woonblokken ligt er al jaren troosteloos bij. In theorie zou ze nochtans het publiek voor het oprapen hebben in de blokken, die huisvesten makkelijk enkele tienduizenden Anderlechtenaars en de wijk telt zo goed als nul volkscafés.
Hier hangt een herfstige rust, ook in de lente. Dat is de verdienste van de petanquers.
Een kwetsbare rust, op gezette tijden, enkel door keffende hondjes doorbroken, in groep op stap met bazinnen en met baasjes. Vorige zomer zag ik een groep bejaarden zich schromelijk vergissen, het afgezette hondentoilet als petanquebaan gebruikend. Dat is vermoedelijk maar één keer gebeurd.
Wandelend tussen al deze prikkels en indrukken, besluit ik mijn koptelefoon op te zetten, soms moet de kalmte verstoord worden.
In een nieuw uitgevonden blauw begint de dag aan haar comeback,
verwachtingen luxetorens hoog,
vandaag draagt domotica en vloerverwarming in zich, en sushi à volonté.
Wat zou de wereld zijn zonder dit nieuwe blauw?
Een kleur armer en wars van ambities.
Verdraaide domotica blijft voorlopig uit en de muze laat zich diagonaal lezen.
Nocturn genot van een avontuur
vliegens als vanzelf
resumerend verleden en toekomst
Geen heden in de vlucht.
Van nieuws wordt al te vaak verondersteld dat het nieuw moet zijn,
mijn collectie oud nieuws pleit voor het omgekeerde
oud nieuws bladert sneller weg.
Het prikkelt zoveel minder.
De wanen van eergisteren hebben al geen vat meer op mijn gemoed,
laat staan die van halve jaren geleden.
Het nieuwste nieuws is voor patsers.
Die worden vroeg of laat door tijdloosheid terechtgewezen.
Heel soms wordt dat dan weer nieuws.
Veel dingen wil een mens niet geschreven hebben.
Daarom is het goed dat zo goed als alles
door andere mensen geschreven is.
Daar valt dan wel weer mee te leven.
Soms duiken er walvissen op in het kanaal.
Walvissen beloofd door de schepen van vissensoorten
langs woonboten bureaus werkzaam.
Van walvissen is geweten dat ze niets googlen
en netflix links laten liggen,
links
aan het ene oog dat ze slapend open houden.
De aangekondigde winter kwam toch weer onverwachter dan ooit.
Als alle vogels klein zouden blijven,
zouden de bomen zich dan ook beperken?
Het klopt dat wie een centimeter op de arm tatoeërt,
te pas en te onpas dingen meet.
In een poging een eigen stem te zijn.
Met uitzicht op zichzelf is de zon terug komen stralen
met van die koude zonnestralen.
De honden in de buurt van de zon blaffen er tegenop,
uit rauwe verwarring.
Soms denk ik:
als duidelijkheid alles is
dan is er toch dikwijls weinig van dat alles.
Wie graag spreekt met vlinders,
kan hun vleugels toch niet ontkennen?
De stilte en wat ze is
De stilte voor wat ze was
Gekomen om te roepen
Gebroken gegaan
Stilte zonder wijzerzin
Zomer komt nooit alleen.
De omkadering van de marge
schuurt tegen een essentie aan
Er is niets verkeerd met een stevige verankering.
Vele titels hebben het niet gehaald.
Maar zelfs het alfabet heeft een naam.
Daarmee is alles en niks gezegd,
zeiden ze,
en ze zwegen
pagina’s lang
en pagina’s vol.
Als taal verwart,
dan heeft ze op z’n minst toch dat gedaan.
Veel gepraat leidt tot stilte
het is beter te zijn
een dichter van weinig
woorden
over ruwe wegen
naamloze panorama’s.
credits
from Tussenbruggen,
released October 22, 2022
Poëzie & Stem: Alex Deforce
Sound & Stem: Paulo Rietjens
Tenor Sax: Kyle Coppens
Typografie: Harrisson
Alex Deforce (°1984) made his debut as a poet in January 2019 with Nachtdichter, by Victor De Roo, on the Amsterdam-based
label Knekelhuis. The same year he featured on Brihang’s Casco album, for which he recited poems by Georges Perec. September 2020 his first solo 7” vinyl was released by Lexi Disques....more
Poet Douglas Kearney and composer/producer/drummer Val Jeanty link up for a a compelling LP that feels like the written word come to life. Bandcamp New & Notable Mar 30, 2021
